همایش روانشناسی"رویکرد هیجان مدار" در واحد علوم و تحقیقات برگزار شد
همایش روانشناسی"رویکرد هیجان مدار" در واحد علوم و تحقیقات برگزار شد
همایش رویکرد هیجان مدار با هدف آموزش جدیدترین روش درمان روانشناسی با حضور اساتید و دانشجویان دکتری واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی به همت واحد علوم و تحقیقات برگزار شد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، دکتر فروغی همکار پروفسور گرینبرگ از کانادا در این نشست که به همت واحد علوم و تحقیقات و دانشگاه بین المللی کیش و به دعوت دکتر احدی برگزار شد، با توجه به تدوین اصول و مبانی نظریه درمان هیجان مدار توسط جانسون در اوایل دهه 1980 گفت: جانسون و گرینبرگ با استفاده از تئوری دلبستگی "جان بالبی" به عنوان یک چارچوب، برای نخستین بار، موفق به نگارش مبانی نظریه درمان هیجان مدار شدند.
وی با بیان اینکه رویکرد هیجان مدار بر پایه اصول روان درمانی، انسان گرایی و هستی گرایی است، ادامه داد: سرانجام در سال 1985 ، راهبردها و مداخلات درمانی جانسون و گرینبرگ در 9 گام ترسیم و طراحی شد.
فروغی با بیان اینکه گرینبرگ و جانسون این رویکرد را یک مدل سیستمیک عاطفی میدانند، تصریح کرد: رویکرد هیجان مدار بر تغییر چرخه تعاملات مشکل زا که تحت تاثیر هیجانات ابراز نشده زوجین ایجاد میشود، تمرکز دارد و این روش برای حل مسائل و مشکلات خانوادگی و ادامه زندگی زناشویی بر مدار بخشش و مدارا است.
وی گفت: در درمان ساختاری، هدف حل مشکلات زیربنایی با تمرکز بیشتر بر فرآیند وعمل نسبت به محتوا و بینش است.
فروغی با بیان اینکه در این روش درمانی، هیجان یک عنصر اساسی در درمان است، اظهار کرد: هیجان موجب ارتباط افراد با دنیای اطراف و ایجاد انگیزه به دلیل مواجهه با بازخورد لحظه به لحظه با موضوعات مهم میشود.
وی با اشاره به توجه درمان هیجان مدار به روابط و سبک های دلبستگی، گفت: در این روش درمانی، وابستگی به یکدیگر به عنوان هدف سلامتی در نظر گرفته میشود که لازمه آن، مراقبت و حمایت افراد از یکدیگر در مواقع نیاز، است.
فروغی، آسیب دلبستگی یکی از زوجین در زندگی زناشویی را عامل ایجاد درماندگی و آشفتگی در روابط دانست و افزود: صدمات دلبستگی زمانی رخ میدهد که یکی از زوجین انتظارات دیگری برای مراقبت و رفاه در مواقع بحرانی را نقض میکند.
وی با بیان اینکه این صدمات، موجب ناامن شدن رابطه میشود، ادامه داد: بر این اساس، تأکید درمان هیجان مدار بر روش دلبستگیهای سازگارانه از طریق مراقبت، حمایت و توجه متقابل به نیازهای فرد است.
فروغی اظهار کرد: به عقیده کوهن، تثبیت افراد در یک سری الگوهای خشک و چرخههای تعاملی تکراری و عدم توانایی آنها برای تحمل این هیجانات، موجب باقی ماندن آنها در آشفتگی و ناسازگاری در مواجهه با مسائل غیرقابل حل میشود.
وی با توجه به بهره گیری درمانگر از فنون مختلف مانند فنون ساختاری مینوچین و فیشمن در فرایند درمان،گفت: مشکلات با واژههای نیاز به دلبستگی و ناامنی بزرگسالی، مجددا قاب گیری میشوند و درمانگر از افراد میخواهد تا با مشارکت فعال در درمان، اشکال جدیدی از محاورههای ارتباطی را به منظور پرورش دلبستگی ایمن، خلق کنند.
همکار پروفسور گرینبرگبا بیان این که کاربرد همزمان درمان هیجان مدار برای زنان تنها و زوجین از امتیازات این روش درمانی است، تصریح کرد: گرینبرگ معتقد است که در درمان هیجان مدار، درمانگر نقش تسهیل کنندگی دارد و این روش به خودی خود منجر به ایجاد تغییر در فرد میشود.