ایران کنفرانس

یازدهمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران در دانشگاه یاسوج برگزار می‌شود

یازدهمین همایش ملی علوم و مهندسی آبخیزداری ایران با محوریت توسعه مشارکتی در مدیریت حوزه‌های آبخیز با همکاری ‏انجمن آبخیزداری ایران در تاریخ 31 فروردین تا دوم اردیبهشت 1395 در دانشگاه یاسوج برگزار خواهد شد.

دکتر محسن آرمین، دبیر اجرایی این همایش در گفت وگو با خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)منطقه کهگیلویه و بویراحمد، افزود: مهلت ارسال مقاله به همایش تا 20 بهمن 1394 و اعلام نتایج داوری مقالات 10 اسفند است.‏

وی افزود: مدیریت بهینه منابع آب و خاک در حوزه های آبخیز و در راستای حفظ یکپارچگی اکولوژیکی همیشه به عنوان یک بحث جدی و چالش برانگیز بین جوامع مدنی، بخش خصوصی و دولت مطرح بوده است. درک واقعی و درست از آبخیزداری و مدیریت حوزه های آبخیز در گرو شناخت ذینفعان متعدد در داخل حوضه‌ها است که متضمن ترکیب اجرایی سیاست‌های دولتی بالا به پایین (Top -Down) و فرایندهای مشارکت مردمی پایین به بالا (Bottom - Up ) است.

این استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه یاسوج خاطرنشان کرد: این امر باعث تقویت روابط نهادهای فرابخشی و بین بخشی خواهد شد. همچنین درک تفاوت دیدگاه‌ها و نقاط مطلوب هر یک از این بخش‌ها می‌تواند به عنوان یک فرصت مناسب برای شروع بحث‌ها و نشست‌های جدی برای مدیریت منابع و نیز شناخت نقاط تفرق و مورد چالش در خصوص نحوه و میزان دسترسی به منابع طبیعی موجود در ساختارهای اجتماعی و اقتصادی بدل شود. این نوع نگاه و درک از آبخیزداری در سراسر جهان به منصه ظهور رسیده است.

آرمین با اشاره به نقش مشارکت در مدیریت حوزه‌های آبخیز تصریح کرد: در کشور ایران نیز تفکر مدیریت یکپارچه حوزه‌های آبخیز و تلفیق سیاست‌های دولتی و راهکارهای مشارکت مردمی در حال رشد و گسترش است.

وی ادامه داد: هر چند در مقام عمل هنوز جایگاه واقعی آبخیزداری تبیین و روشن نشده است بنابراین نفس اقدامات صورت گرفته را می توان مثبت و در راستای مدیریت جامع و یکپارچه حوزه‌های آبخیز قلمداد کرد.

این استاد دانشکده منابع طبیعی دانشگاه یاسوج اضافه کرد: پرواضح است که تا امروز اغلب سرمایه‌گذاری‌های عمومی در ایران توسط سازمان‌های دولتی به شکل یک رویکرد چند بخشی و بدون هماهنگی‌های بین بخشی اجرا می‌شود. اکنون نیاز است که برنامه‌های توسعه‌ای تحت یک چتر مدیریتی و مالی واحد (Single Window System) با ایجاد یک واحد مجزا که توسط مدیر پروژه مدیریت شوند، قرار داده شود. سپس این رویکرد بوسیله مکانیسم‌های مختلفی در سیاست‌گذاری‌های بعدی اصلاح و بهینه شود.