سخنرانی برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۵ در کنفرانس انجمن فیزیک ایران

ایران کنفرانس

سخنرانی برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۵ در کنفرانس انجمن فیزیک ایران

برنده جایزه نوبل فیزیک سال ۲۰۱۵ در دوازدهمین کنفرانس فیزیک ذرات و میدان ها که ۲۸ و ۲۹ اردیبهشت‌ماه جاری به صورت برخط توسط دانشگاه صنعتی شاهرود و انجمن فیزیک ایران برگزار می شود سخنرانی می کند.

 

سخنرانی Takaaki Kajita، روز ۲۹ اردیبهشت ماه ساعت ۱۱:۱۵ صرفا برای شرکت‌کنندگان در دوازدهمین کنفرانس فیزیک ذرات و میدان ها انجام خواهد شد.

علاقمندان می توانند برای کسب اطلاعات بیشتر و ثبت نام در این کنفرانس که تا ۱۵ اردیبهشت ماه تمدید شده است به نشانی اینترنتی www.psi.ir/f/particles12 مراجعه کنند.

«تاکاگی کاجیتا»، استاد دانشگاه توکیو و «آرتور بی مک‌دونالد» استاد دانشگاه کوئینز کانادا به دلیل نقش برجسته شان در آزمایش‌هایی که تغییر ماهیت نوترینوها را نشان داد، صد و نهمین جایزه نوبل فیزیک را تقسیم کردند.

تغییر ماهیت نوترینوها که توسط این دو فیزیکدان نشان داده شد اثبات می کند که نوترینوها جرم دارند. کشف چنین چیزی درک ما نسبت به کارکرد درون ماده را تغییر داده و می‌تواند بر نگاهی که به جهان داریم اثرگذار باشد.در اوایل هزاره دوم، تاکاآکی کاجیتا کشف کرد که نوترینوهایی که از جو می‌گذرند در راه رسیدن به آشکارساز سوپر-کامیوکانده، بین دو حالت تغییر وضعیت می‌دهند.

در عین حال، گروه تحقیقاتی در کانادا به سرپرستی آرتور بی. مک دانالد توانست نشان دهد که نوترینوهایی که از خورشید می‌آیند، تا رسیدن به زمین ناپدید نمی‌شوند بلکه هنگام دریافت توسط رصدخانه‌ی نوترینوی سودبِری ماهیت دیگری پیدا کرده‌اند.

معمای نوترینو که دهه‌ها فیزیکدان‌ها را سردرگم کرده بود، دیگر حل شده بود. در مقایسه با محاسبات نظری در مورد تعداد نوترینوها، حدود دو سوم از آن‌ها در اندازه‌گیری‌های روی زمین گم می‌شدند. اکنون، دو آزمایش نشان می‌داد که این نوترینوها در واقع تغییر ماهیت داده اند.

این کشف نهایتا منجر به این نتیجه می‌شد که نوترینوها، که از دیرباز بدون جرم تصور می‌شدند، باید جرمی ولو خیلی کوچک داشته باشند.

برای فیزیکدان‌های ذرات چنین کشفی، تاریخی بود. مدل استاندارد ذرات از کارکرد درون ماده‌ای فوق العاده موفق بود و بیش از بیست سال از پس همه‌ی چالش‌های آزمایشگاهی برآمده بود. اما نوترینوها را بدون جرم در نظر می‌گرفت پس مشاهدات جدید به وضوح نشان ‌داد که مدل استاندارد نمی‌تواند نظریه‌ی کاملی برای اجزاء بنیادی جهان باشد.