ایران کنفرانس

کشف حیات میکروبی در اعماق زمین

محققان به تازگی شواهدی از وجود نوعی باکتری را یافته‌اند که در 19.31 کیلومتری زیر زمین زندگی می‌کند و این موضوع آن را به نخستین باکتری تبدیل کرده که قادر به ادامه حیات در چنین عمقی است.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، دانشمندان دانشگاه ییل دریافته‌اند حیات می‌تواند در اعماق زمین و در شرایطی وخیم وجود داشته باشد و چنین موضوعی نشان می‌دهد در جستجوی حیات، باید به دنبال سیارات بیگانه گشت.

پیش‌تر عمیق‌ترین نقطه‌ای که حیات در آن کشف شده بود، حدود 2.414 کیلومتری زیر سطح زمین گزارش شده بود، اما محققان حاضر در این مطالعه موفق به کشف حیات در اعماق بیشتر زمین شده‌اند. گرچه دانشمندان در دهه 1990 وجود حیات میکروبی در چنین عمقی را پیش‌بینی کرده‌ بودند، اما تا پیش از این تحقیق، چنین موضوعی در حد ایده باقی مانده بود.

تیم علمی دانشگاه ییل صخره‌هایی را در جزیره‌ای واقع در شمال غربی واشنگتن بررسی کردند. این صخره‌ها دارای رگه‌هایی از آراگونیت هستند که حاوی سطوح بالای کربن بوده و کربن با میکروب‌هایی مرتبط است که متان منتشر می‌کنند.

محققان معتقدند آراگونیت زمانی شکل گرفته که فشار و حیات زیر زمین صخره‌های بازالت را به آراگونیت تبدیل کرد. سپس، میکروب‌های زیر زمین که متان ساطع می‌کردند، نشانگرهای کربن صخره را تغییر دادند.

نکته کلیدی این جاست که این میکروب‌ها گرمای بی‌نهایت و دماهای تا 121.1 درجه سانتی‌گراد را تحمل کردند و این بالاترین دمایی است که دانشمندان معتقدند حیات می‌تواند در آن وجود داشته باشد. با این حال، فشار بالا در زیر زمین احتمالا دی‌ان‌ای میکروب‌ها را تثبیت کرد، به طوری که این موجودات توانستند در چنین شرایطی زنده بمانند.

به گفته دانشمندان، چنانچه امکان حیات در 100 میلیون سال قبل برای میکروب‌های متخصص وجود داشته، امروزه نیز باید همین استراتژی‌ها حاکم باشند.

بر اساس ادعای تیم علمی، اگر حیات در چنین شرایط وخیمی بر روی زمین وجود دارد، احتمالا این میکروب‌ها بتوانند چنین شرایطی را در سیارات بیگانه مانند مریخ نیز تحمل کنند.

ایران کنفرانس

چرا بیشتر مورچه‌ها چپ‌دست هستند؟

بررسی‌های دانشمندان دانشگاه بریستول نشان می‌دهد، مورچه‌ها تمایل دارند حین جستجوی محیط‌های جدید به سمت چپ متمایل باشند.

به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا، بر اساس نتایج بدست آمده، این حشرات هنگام جست‌وجوی لانه‌های جدید، بیشتر به سمت چپ تمایل دارند تا به سمت راست؛ در این تحقیق، مورچه‌های Temnothorax albipennis یا مورچه‌های صخره‌ای در درون مارپیچ‌هایی قرار داده شدند تا رفتار حرکتی آن‌ها ثبت شود.

در بررسی انجام‌شده، کلونی‌های مورچه‌ها در داخل ظرف آزمایشگاهی مربعی‌شکل بزرگی در ابعاد 23*23 سانتی‌متر قرار داده شدند که نقش لانه را برای آنها ایفا می‌کرد.

ورودی لانه کلونی محل شروع حرکت مورچه‌ها، مقابل ورودی لانه‌ای ناشناخته بود و این لانه ناشناخته تاریک‌تر از لانه شروع بود؛ این موضوع آن را برای مورچه‌ها جذاب‌تر می‌کرد، زیرا آن‌ها در دنیای وحش، در صخره‌های تاریک زندگی می‌کنند.

دانشمندان تفحص لانه ناشناخته را در آزمایشگاه و از طریق نابودکردن لانه اولیه شبیه‌سازی کردند؛ پس از این که مورچه‌ها لانه جدید را جستجو کردند و از آن خارج شدند، از ظرف خارج شده و به ظرف جدیدی منتقل شدند.

پس از پایان هر جستجوی مورچه برای لانه ناشناخته، دیواری جدید در مقابل وی قرار می‌گرفت تا مانع از انباشت فرمون مورچه - پیغام‌رسان‌های شیمیایی- شود که می‌توانستند بر انتخاب مسیر مورچه اثر بگذارند. در این آزمایش مورچه‌ها عمدتا هنگام جستجوی لانه جدید، به سمت چپ تمایل داشتند.

دلیل تمایل این مورچه‌ها به سمت چپ هنوز مشخص نیست و به گفته «ادموند هان»، زیست‌شناس دانشگاه بریستول، مورچه‌ها احتمالا از چشم چپشان برای شناسایی شکارچیان و از چشم راستشان برای راهبری استفاده می‌کنند؛ همچنین دنیای آن‌ها مارپیچ‌مانند است و متمایل شدنشان به یک سمت شیوه‌ای مناسب برای جستجو در مارپیچ‌ها و خارج‌شدن از آن‌هاست.